Zdrowotne działanie trawy jęczmiennej

Wartość odżywcza i skład chemiczny trawy jęczmiennej

Trawa jęczmienna obfituje w takie witaminy jak: B1 (tiamina), B2 (ryboflawina), B9 (kwas foliowy), C. Z pozostałych zawiera B3 (niacyna), B5, B6, A, oraz E. Obecne w niej są też niewielkie ilości witaminy B12, co w przypadku roślin zdarza się bardzo rzadko.

Z makro- oraz mikroelementów trawa jęczmienna zawiera sporo: magnezu, wapnia, potasu, żelaza, cynku, chromu, miedzi.

Trawa jęczmienna jest bogata w takie fitozwiązki jak: chlorofil, beta-karoten, luteinę, zeaksantynę; obfituje także w błonnik (posiada go 2,5%) oraz enzymy, które wspomagają funkcjonowanie naszego organizmu i regulują trawienie.

Stwierdzono, że oprócz chlorofilu, mnóstwa witamin, minerałów i enzymów, trawa jęczmienna, posiada 30 razy więcej witaminy B1 i 11 razy więcej wapnia niż mleko w obecności magnezu, co zapewnia jego wysoką przyswajalność, ponad 6 razy więcej karotenu i 5 razy więcej żelaza niż szpinak i prawie siedem razy więcej witaminy C niż pomarańcze.

Wyniki wykazują, że zawartość substancji odżywczych jest silnie uzależniona od fazy wzrostu (odmiany jęczmienia wydają się być mniej ważne). Wysoka wydajność soku po wyciśnięciu sugeruje, że powinien on być wyciskany z całej rośliny jęczmienia w produkcji suplementów diety.

Enzymy

Chlorofil

Pozytywny wpływ trawy jęczmiennej na organizm człowieka

Powyższe linki są odnośnikami do pełniejszego opisu danego zagadnienia.

Sposób spożywania

Trawa jęczmienna jest spożywana w postaci świeżo wyciskanego soku lub liofilizowanego proszku rozpuszczanego w wodzie, który jest też przerabiany na tabletki. Soku wyciskanego z trawy jęczmiennej należy spożywać w ilości jednej szklanki.

Ponieważ trawa jęczmienna zawiera dużo błonnika, przez co jej struktura jest trudna do rozbicia, najpierw należy ją wrzucić do malaksera lub blendera w celu rozbicia struktur komórkowych, a następnie otrzymaną papkę wlać do sokowirówki w celu odseparowania soku od tkanki.

Informacje ogólne

Trawa jęczmienna to młody jęczmień zwyczajny. Jest formą pośrednią (kilkunastodniową) pomiędzy kiełkami, a rośliną dojrzałą wykorzystywaną w przemyśle spożywczym. Jęczmień zwyczajny (Hordeum vulgare L.) jest gatunkiem z rodzaju jęczmień przynależnej do rodziny wiechlinowatych – rośliny jednorocznej lub dwuletniej dorastającej do wysokości 0,6-1 metra. Kłos czterorzędowy lub sześciorzędowy, kłoski ościste. Spośród roślin zbożowych, jęczmień jest najstarszą zieloną żywnością i najstarszym zbożem na świecie. Prawdopodobnie pierwsze uprawy rozpoczęto już w 7000 roku p.n.e. na terenie Mezopotamii (jest to jedna z roślin opisywanych w Biblii). Obecnie uprawia się go w Europie, Azji, Afryce, USA, Argentynie. Największymi producentami tego zboża na świecie są Niemcy, Francja, Ukraina.

Dr Ann Wigmore w USA pod koniec lat 60. XX wieku założyła The Ann Wigmore Natural Health Institut, poprzez który promowała spożywanie wyciągów ze świeżej trawy pszenicznej. Bez problemu trawę jęczmienną można uprawiać w domu, w przydomowych ogródkach, w podłużnych skrzyniach balkonowych lub w przystosowanych do tego plastikowych naczyniach. Młode źdźbła trawy kumulują w sobie dużo substancji takich jak witaminy, minerały czy różnego rodzaju fitozwiązki, dlatego spożywanie jej tak korzystnie wpływa na nasze zdrowie.